تاثیر سرعت شاتر بر روی عکس

تاثیر سرعت شاتر بر روی عکس

سرعت شاتر حرکت نسبتا پیچیده‌ای دارد. عکاس می‌تواند از آن برای نشان دادن حرکت، یا ساکن کردن و به اصطلاح فریز کردن در عکس استفاده نماید. بنابراین سرعت شاتر یک ابزار مبتکرانه است که با کنترل مناسب آن می‌توان عکسهایی به یاد ماندنی گرفت.
سرعت شاتر کم
در شرایط سکون، بیشتر کاربران می‌توانند در سرعت شاتر پایینی در حد 1/60 ثانیه دوربین را به اندازه لازم برای نلرزیدن ثابت نگه دارند. بااستفاده از یک تکیه گاه یا حالت مناسب بدن که بازوها به پهلو فشرده شده باشد، می‌توان حتی با سرعت شاتر پایینی در حد 1/15 ثانیه نیز عکسهای دقیقی گرفت. بطور کلی در سرعتهای شاتر زیر 1/30 ثانیه برای اطمینان از اینکه تکان و لرزش دروبین بر روی عکس تاثیر نمی‌گذارد استفاده از سه‌پایه ضروری است.

سرعت شاتر بالا
سرعت شاتر بالا به سرعت 1/250 ثانیه و بالاتر از آن گفته می‌شود. در این سرعت و بالاتر از آن، احتمال تکان خوردن دوربین کم شده و حرکتهای سریعتری را می‌توان به صورت ساکن نشان داد. سرعتهای شاتر سریع معمولا به یک لنز با شفافیت بالا و دیافراگم واید (عدد f های کم مثل( f1.4-f2.8 نیاز دارد. هنگامی که نور محیط در بیشترین حد روشنایی نباشد با دیافراگم‌های بالاتر می‌توان به سرعتهای شاتر بزرگتر دست یافت.
در حالی که سرعت شاترهای پایین به انتقال لرزش دست عکاس به دوربین حساس هستند، سرعت شاترهای بالا دارای مشکل از دست دادن سوژه متحرک هنگام عبور از میدان دید لنز می‌باشند که بخاطر عکس‌العمل کند عکاس بوجود می‌آید. برای پرهیز از آن ، تکنیک نگاه کردن با یک چشم در چشمی و باز نگه داشتن چشم دیگر می‌تواند موثر باشد. چشمی که در منظره یاب نگاه می‌کند میدان دید لنز را می‌بیند در حالی که چشم دیگر می‌تواند سوژه را دیده و به عکاس اجازه دهد که شاتر را در زمان درست بفشارد.